متن علمی برای گویندگان دوره آموزشی " کلیک کنید " - استــــودیو صـــداهای هـــــمراه

موزش متن خوانی علمی
لطفا اصول اولیه این آموزش را رعایت کنید و سپس چندین بار ضبط کنید و بهترین کار خود را برایمان ارسال کنید.

کتاب قانون ابن سینا

طب، دانشی است که از آن، حالات بدن انسان از لحاظ تندرستی و نبود آن، شناخته میشود و هدف از آن، حفظ تندرستی موجود
و تلاش براي بازگرداندن آن است هنگامی که از دست میرود.
خواننـده میتوانـد بر این تعریف، خرده گیرد و بگوید: طب به دو شاخه نظري و عملی تقسـیم میگردد و شـما در تعریف خود با به
کارگیري واژه »دانش« تمامی طب را در شاخه نظري آن خلاصه نمودید!
در پاسخ میگویم: برخی از صـنعتها هر دو جنبه نظري و عملی را دارا میباشند، حتی بخشی از فلسفه نیز چنین است، علم طب نیز
به اقتضـاي خود دو شـاخه نظري و عملی دارد و غرض از این تعبیر در هر علمی، چیزي است که ما در این گفتار در صـدد تبیین آن
در علوم دیگر نمیباشیم و تنها به بیان مقصود خود در علم طب بسنده میکنیم.
مقصـود مـا از این که میگـوییم بخشـی از طب، نظري و بخش دیگري از آن عملی است، این نیست که طب به دو بخش جـداگانه
تقسـیم میگردد، یـک بخش آموزش علم طب و بخش دیگر عملیـاتی و کـاربردي، چنان که بسـیاري از پژوهشـگران در این مورد
چنین پنـداري دارند، بلکه طب، فقط علم و دانش است که به دو شاخه از طب تعلق دارد: بخش اول علم به قوانین و اصول، و بخش
دوم علم به شیوه عمل و کاربرد که به بخش اول، اطلا ِق علمی یا نظري میشود و به بخش دوم، اطلا ِق عملی.
بنا بر این مقصود از شاخه نظري آن است که آموزش آن تنها جنبه علمی دارد و ارتباطی به نحوه عمل نـدارد؛ به عنوان مثال در علم
طب میگویند: تبها بر سه گونهاند، و یا مزاجها نه گونهاند.
ترجمه قانون در طب، ص: 284
مقصود از شاخه عملی، به کارگیري حرکتهاي بدنی و مبادرت به کار پزشکی نیست، بلکه غرض، آن بخش از علم پزشکی است
که متک ّفـل بیـان موضوعـاتی است که جنبه عملی و کاربردي دارد؛ به عنوان مثال میگوینـد: براي درمان ورمهاي گرم » «1در ابتدا
)مرحله اول بیماري( از داروهاي راد ِ ع » «2مب ّر ِد » «3مک ّ ثف » «4بایـد بهره برد و در تزاید )مرحله دوم بیماري( از داروهاي رادع که با
داروي ُ مرخی » «5آمیخته شـده، بهره برد و بعد از انتها )مرحله سوم( تا انحطاط )مرحله چهارم بیماري( از داروهاي مرخ ِی مح ّ لل »«6
بسنده نمود » ،«7البته این روش براي درمان ورمهاي ناشی از ریزش مواد زاید از اعضاي رئیسی )قلب، مغز و کبد( نمیباشد. » «8این
تعلیم، بیـان چگونگی عمـل و جنبه کـاربردي علم طب میباشـد، پس هرگاه کسـی این دو بخش علمی و عملی طب را فراگیرد، در
حقیقت هر دو جنبه علمی و عملی را تحصیل کرده، هر چند هرگز به کار طبابت بیماران نپردازد

این سـخن که حالات بـدن انسان سه گونه است: تنـدرستی، بیماري و حالت سوم، )نه تنـدرستی و نه بیماري( » «1و شما در تعریف
علم طب تنها به دو حالت )تنـدرستی و بیماري( اکتفا نمودیـد، اشـکالی نابجا است زیرا اگر اشـکال کننـده به درستی انـدیشه کنـد،
یکی از دو فرض را لازم نمییابـد یا نظریه تثلیث )سه حالت براي بدن( را لازم نمیبیند و یا بر فرض درستی آن، تعریف ما را خالی
از آن نمییابـد، پس بنابر فرض درستی این نظریه، تعریف ما آن را نیز شامل میگردد، زیرا ما در تعریف گفتیم: از لحاظ تنـدرستی
و نبود آن، و تعبیر »نبود تنـدرستی«، متضـ ّمن هر دو حالت بیماري و حالت سوم میباشد، که بر حالت سوم، تعریف تندرستی صدق
نمیکند، زیرا تندرستی، ملکه » «2یا حالتی است که همه افعال و حرکات انسان از اعضاي مربوط به آن به درستی صادر گردد.
براي تنـدرستی جز این، تعریف دیگري نیست، مگر این که تعریف تنـدرستی را )با آوردن قیود اضافی( محدود کنند » ،«3چنان که
تمایل به آوردن قیود و شروطی که نیازي به آنها نیست در تعاریف دیده میشود.
البته بـا طبیبـان در این بـاره نبایـد مجـادله نمود، زیرا ایشان در این گونه موضوعات طرف مناقشه نیسـتند و براي هر دو طرف در این
کشـمکش فایـدهاي در علم طب مترتب نمیباشـد و براي دانسـتن حقیقت در این باره باید به قوانین و اصول صـنعت دیگري- یعنی
علم منطق- مراجعه نمود.

گردآورنده: علی علیزاده